Grenzeloze gastvrijheid en de New York Times
Stel, een vreemde persoon spreekt u aan en vraagt hoe hij goedkoop het land kan ontdekken. U belt wat vrienden en vervolgens nodigt u de persoon uit om mee te gaan op een rondreis. Wat u alleen niet weet, is dat de persoon in kwestie een veelgeprezen correspondent is van een toonaangevende krant.
Houten stad
Dit overkwam enige tijd geleden mijn opdrachtgever Avinash Radjkoemar, die het charmante Hotel Palacio runt in Paramaribo, Suriname. Het hotel is gesitueerd aan de Heerenstraat, en is onderdeel van de ‘Houten Stad’, met z’n unieke koloniale houten huizen. De straat staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco.
New York Times
De vreemde persoon in kwestie was Seth Kugel, een gast in Hotel Palacio. Later zou hij zich bekend maken als de ‘Traveler’ die veelbelezen stukken schrijft in de New York Times.
Knini Paati
Na het verzoek van Seth, belde Avinash met z’n jeugdvriend Nelson Tiapoe, die een resort in de jungle heeft: Knini Paati. Nelson is geboren en getogen in de jungle en zijn schooltijd heeft hij in Paramaribo-stad doorlopen. Omdat dagelijks heen en weer reizen ondoenlijk was, verbleef Nelson, net als veel andere schoolgaande kinderen uit de jungle bij gastgezinnen in Paramaribo.
Hechte vriendschap
Avinash en Nelson zaten bij elkaar in dezelfde klassen en werden hechte vrienden. Sterker, ze zien elkaar als broers. Als junglebewoner had Nelson als eerste het recht om daar een resort op te zetten. Passend in de omgeving. Avinash heeft hem intensief geholpen met het opzetten en uitvoeren van zijn plannen.
Eten wat de pot schaft
Na het telefoontje met Nelson legde Avinash aan Seth de ‘spelregels’ uit. Hij hoefde niet het volle pond te betalen voor de jungletour, maar hetzelfde deel als hij en zijn vrienden ook betaalden. Daarnaast eten wat de pot schaft, slapen in een hangmat en verder aan alles meedoen.
Mix aan culturen
Lees het reisverhaal van Seth Kugel. Met name over de warme gastvrijheid van Avinash en Nelson en hun vrienden. Ook over de mix aan culturen die relaxed en vreedzaam met elkaar samenleven.
Maar het mooiste is wel wat onbevooroordeelde gastvrijheid oplevert. Ik wens u veel leesplezier.
N.B. De foto hierboven is tekenend voor mijn eigen ervaring op Knini Paati. Avinash nodigde mij uit om onze werkzaamheden in de jungle voort te zetten. Dat liet ik mij natuurlijk niet twee keer zeggen.
A boeng en met gastvrije groet,
Robert Bosma
Super ik hou hier van ik erger me altijd aan het ongeïnteresseerde gedrag van het horeca personeel tegenwoordig. Of ze zijn altijd bezig met, kletsen met collega’s en een goed morgen, goede middag,goede avond komt er nog niet spontaan uit .Als ze een bestelling komen opnemen kijken ze alleen maar naar de handy en spreken je met je en jij aan van wil jij iets drinken of willen jullie iets eten wilt u kennen ze niet .
Ik daag telkenmaal mensen uit door alleen goede middag of goede avond te zeggen bij binnenkomst, meestal krijg je geen reactie.
etiquette en gastvrij zijn is helemaal weg in de horeca jammer.
ik kom op veel plaatsen zelfs in de beste restaurants maar echt gastvrij is niet meer zo
Geachte heer Leijnse, Beste Jacques,
Hartelijk dank voor uw uitgebreide reactie. Gastvrijheid komt écht uit de persoon zelf. Je kunt het niet leren uit een boekje. Je bent gastvrij, of je bent het niet. Er zit niets tussenin. Je kunt niet een beetje gastvrij zijn. Veel mensen die aan de ‘voorkant’ van bijvoorbeeld een restaurant werken doen het als een bijbaan. Het salaris is dan de eerste ‘driver’, gevolgd ‘dat het werk leuk moet zijn’. Bij Mind Your Guest hebben wij onderzoek gedaan naar de kern van gastvrij zijn. Een belangrijk kernpunt is, dan men in eerste instantie gemotiveerd is om het mensen naar de zin te maken. De rest volgt als het goed is vanzelf. Mede vanuit die visie, begeleiden wij bedrijven in hun gastvrije beleid. Met als belangrijk startpunt dat de directie zelf hiervoor ook gemotiveerd dient te zijn.
Als ervaren bezoeker van restaurants, zie ik graag uw reacties tegemoet.
Met gastvrije groet,
Robert Bosma